Mój Reksio jest taki samotny! Czyli czy warto wziąć drugiego psa?

Nie ma co gadać - psy to istoty społeczne i zazwyczaj bardzo towarzyskie. Potrzebują kontaktu z ludźmi oraz z innymi przedstawicielami swojego gatunku - jest for wpisane w ich piramidę potrzeb. Wielu świadomych opiekunów stara się odpowiadać na te potrzeby jak tylko mogą - biorąc udział w spotkaniach w psich parkach, spacerach socjalizacyjnych czy psich świetlicach. Część z nich decyduje się pójść o krok dalej, decydując się na kolejnego psa. Czy ta decyzja zawsze jest słuszna?

1. Drugi pies jest w pewnym sensie zapewnieniem życia socjalnego dla drugiego psa. Psy przebywające we dwójkę, przy założeniu pozytywnych relacji miedzy nimi, mogą się ze sobą bawić i razem eksplorować teren, co istotnie wpływa na zmniejszenie nudy. Czynnikami zwiększającymi prawdopodobieństwo zbudowania pozytywnych relacji pomiędzy psami są: zbliżone masy ciała, podobne cechy charakteru i poziomu energii. Dodatkowo, trzeba pamiętać, że opiekun powinien być najważniejszy, jednak towarzystwo drugiego kompana może istotnie oraz pozytywnie wpłynąć na jakość życia drugiego psa po okresie adaptacji – która u różnych psów będzie trwać przez różny okres.

2. Może też zdarzyć się, że starszy pies pomoże w wychowaniu młodszego psa oraz, że będą one dla siebie wsparciem. Ponieważ psy są zwierzętami społecznymi, posiadanie towarzysza, z którym nasz pies się dogaduje i ma fajne relacje, może być dla niego podniesieniem dobrostanu. Warunkiem jednak jest, aby psy się dogadywały, były podobne pod względem cech charakteru i poziomu energii.

3. Posiadanie dwóch psów może też pomóc w obniżeniu poziomu stresu. Lęk przed separacją, samotność i nuda mogą wywoływać stres, jednak posiadanie jeszcze jednego domownika, kiedy nie ma opiekuna w domu, może pomóc w uniknięciu tych napięć, a tym samym zmniejszyć poziom stresu u twojego zwierzaka. Warto jednak podkreślić, że nie powinien to być powód na decydowanie się na następnego psa.

Pomimo częstego przekonania, że drugi pies odciąży opiekuna z takich obowiązków jak zapewnienie psu rozrywki czy interakcji społecznych, są pewne aspekty, które także powinny być rozpatrywane.

1. Posiadanie dwóch psów to także dwa razy więcej wydatków – nie tylko na karmę i podstawowe akcesoria, ale także lekarza weterynarii, zabawki czy też hotel podczas wyjazdów na wakacje.

2. Dwa psy to dwa (jeśli nie trzy!) razy więcej czasu, które powinniśmy na nie poświęcić. Na przykład, każdy pies zasługuje na przebywanie ze swoim opiekunem na spacerze sam na sam, co oznacza, że część spacerów powinno być oddzielnych, a część wspólnych. To samo będzie tyczyć się szkolenia – każdego psa powinno nauczyć się danych komend oddzielnie, a później także razem.

3. Często może się zdarzyć też tak, że w przypadku nabycia dwóch szczeniaków (czy też szczeniaka do obecnego już dorosłego psa), ich więź może być o wiele silniejsza niż ta zbudowana z człowiekiem, z racji spędzania ze sobą więcej czasu wspólnie. W związku z tym, istnieje większa szansa, że psy będą bardziej patrzeć na siebie, niż na opiekunem – na spacerze na przykład mogą pozwolić sobie na bardziej daleką eksplorację terenu, pomimo nawoływań opiekuna do powrotu.

4. Problemy jednego psa mogą przenieść się na drugiego. Zaskakujące jest, jak szybko psy uczą się od siebie konkretnych nawyków. Jeśli obecny pies wykazuje agresywne reakcje na obcych, drugi pies może bardzo szybko obrać podobny styl wchodzenia w interakcję bądź jej unikania. Późniejsze przepracowanie takich problemów z dwoma psami jest o wiele bardziej czasochłonne, dlatego też warto wyeliminować przykre nawyki zanim pomyśli się o wzięciu następnego pupila.

To, czy kolejny pies będzie pozytywnym dodatkiem do rodziny zależne jest także od tego, jak obecny rezydent postrzega interakcje z psami i czy jest na to gotowy. Dobrostan obecnego czworonoga powinien być najważniejszy przy decyzji, czy nasze oczekiwania pokrywają się z jego potrzebami oraz możliwościami.